04. Opinie Jan Klinkenberg – november 2019

4. Artikel Jan Klinkenberg – November 2019

ZAND IN DE OGEN………..
De gemeenten Westerkwartier en Noordenveld hebben, zoals bekend, onlangs besloten geen beroep aan te tekenen bij de Raad van State tegen het nieuwe opslagplan van de Nam (in de UGS Norg) en het onzalige, zeer intensieve exploitatie-plan van minister Wiebes van E.Z. Tot 1 november hadden indieners van een zienswijze gelegenheid om in beroep te gaan bij de RvS. Deze kans hebben de twee gemeenten (in mijn beleven nogal makkelijk) laten lopen. En ook de provincie Drenthe liet op nonchalante wijze “de zaak op zijn beloop”….

De beide gemeenten hadden een “goed gevoel overgehouden ”aan het overleg dat ze hadden gehad met het ministerie van E.Z. Het heeft er toch echt alle schijn van, dat beide gemeenten zich zand in de ogen hebben laten strooien door mooie, zalvende woorden (o.a. gezwets over veiligheidsbeleving) en arrogante prietpraat (verontruste schademelders konden de ingewikkelde problematiek niet echt overzien……). Er zijn natuurlijk grote belangen in het spel (b.v. van de Nederlandse overheid, Shell/NAM/ ExxonMobil). En Wiebes probeert mooi weer te spelen met de versnelde afbouw van de gaswinning in het Gronings aardbevingsgebied. Maar moeten de betrokken gemeenten alleen maar lijdzaam gaan toezien hoe de mijnbouwschade-problematiek voor een deel wordt verlegd naar Noord-Drenthe ?

Een onwetende wethouder
In mijn ogen een uiterst pijnlijke en foutieve beslissing van beide gemeenten om niet in beroep te gaan. Ze laten hiermee de meer dan 1300 schademelders in het Westerkwartier en Noordenveld genadeloos in de kou staan. Helemaal bont maakt wethouder Hielke Westra (van de gemeente Westerkwartier) het, door te beweren, dat het met de extra risico’s wel meevalt! Hij vond ze wel van “acceptabel niveau”. Hoe onnozel kan je zijn? En hoeveel schademeldingen moeten er zijn, voor het enige indruk kan maken op een kennelijk slecht geïnformeerde wethouder?

Zelfreflectie
Beide gemeenteraden hadden geconcludeerd, dat hun college van B&W hadden gedaan wat ze konden. Hoe ze tot deze afweging komen is mij een raadsel. Ook het argument, dat er onvoldoende juridische gronden zouden zijn om succesvol in beroep te gaan snijdt geen hout. Bij het vorige opslagplan van de Nam lagen de kaarten hetzelfde (beroep leek weinig kans te hebben) en toch werden beide gemeenten  door de RvS in het gelijk gesteld. Toen werd tenminste lef getoond en kwamen de gemeenten op voor de belangen van hun gedupeerde inwoners/schademelders. Het lijkt me uiterst gewenst dat ook beide gemeenteraden bij zichzelf te rade gaan (enige zelfreflectie is nooit weg, ook niet bij politici) of dit nu een juiste beslissing was. En of ze hiermee de mijnbouwschade-problematiek in hun gemeenten serieus nemen. In Noordenveld zijn meer dan 370 schademeldingen (oude en nieuwe). In de gemeente Westerkwartier om ongeveer 950 schademeldingen.

5. RISICO’S IN HET LEVEN  (een levensles van minister Wiebes  ??……..)
In de nota “Antwoorden op zienswijzen” (sept. 2019) zijn de reacties te vinden van Wiebes (of wat breder geformuleerd : van het ministerie van E.Z.K.) op de 85 zienswijzen, ingediend door verontruste omwonenden en mijnbouw-schademelders vanwege  het nieuwe opslagplan van de Nam in de UGS Norg. Tegelijkertijd  kondigde Wiebes er een nog veel intensiever gebruik van de UGS aan, wat nooit de bedoeling was van de installatie, toen deze in 1997 werd opgericht.

Deze antwoorden blonken uit door dooddoeners, vaagheden, onbewezen stellingen en aannames. De belangrijkste aanname , die voortdurend werd herhaald : de risico’s van de mijnbouwactiviteiten waren aanvaardbaar. En de veiligheid van de omwonenden was niet in gevaar. Dit ondanks de 370 schademeldingen in Noordenveld en de 950 schademeldingen in de gemeente Westerkwartier. In  alle antwoorden weer  geen woord over de mijnbouwschade-gevallen door de UGS Norg. Een  schandalige en onaanvaardbare zaak natuurlijk! Ook de kans op een aardbeving van 4 op de schaal van Richter werd vrolijk weggewuifd…. En zo veegde Wiebes alle zienswijzen rigoureus van tafel. Hij wil vooral goede sier maken met de versnelde afbouw van de gaswinning in Groningen. Wat hij niet vermeld is, dat de mijnbouwschade-problematiek nu deels naar Noord-Drenthe wordt overgebracht.

Het meest schokkende in de antwoorden-nota van Wiebes is te vinden bij zienswijze 57. Daarbij antwoord Wiebes (of een al dan niet doorgedraaide, ongelukkig formulerende ambtenaar van E.Z.K. , die ernstig van het padje lijkt….) . Ik begin met citeren :

“Ik kan me indenken, dat bewoners niet zitten te wachten op de gasopslag en de daarbij horende risico’s echter HET LEVEN OP ANDERE LOCATIES IS OOK NIET ZONDER RISICO’S (AANWEZIGE INDUSTRIE,VERKEER,OVERSTROMING). Enig risico hoort bij het leven.

Gegarandeerde kansen die “nihil” zijn, geven een schijnzekerheid die, naar mijn mening, vermeden moet worden “.

Tot zover dit opmerkelijke citaat. Tot zover ook deze “levensles”, die m.i. zo maar uit de koker van Wiebes zou kunnen komen!…. Hoe ernstig moet je verward zijn, om dit soort onzin te produceren? Het is ronduit schokkend! We praten hier niet over natuurgeweld (zoals b.v.een overstroming), maar over moedwillig veroorzaakte mijnbouwschade. En de aanwezigheid van  industrie of verkeer, zijn zaken van een heel andere ( en minder schadelijke ) orde. Kortom hoe arrogant, bot en dom kan je zijn. En dan nog verbaasd zijn, dat schademelders /gedupeerden in de omgeving van de gasopslag in Langelo intussen laaiend zijn.

Jan Klinkenberg